دکترین مبانی فقهی و حقوقی موافقان اصل صلاحیت انحصاری دستگاه قضایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده‏ مسئول): fehrest41@yahoo.com

چکیده

صلاحیت انحصاری دستگاه قضایی، به‌عنوان یکی از اصول بنیادین در نظام حقوقی و فقهی، تضمین ‌کننده اجرای عدالت و حفظ نظم عمومی است. علاوه براین، اصل قضایی بودن مجازات‌ها بر لزوم کیفرشناسی و نظام‌مند بودن دادرسی کیفری تأکید دارد و با پذیرش برتری مقام قضایی، هرگونه اقدام خودسرانه را ممنوع می‌سازد.هدف مقاله حاضر بررسی دکترین و مبانی فقهی و حقوقی موافقان اصل صلاحیت انحصاری دستگاه قضایی می‏باشد که با ذکر دلایل ومستندات آنها ثابت شود رسیدگی به مجازات‏ها تنها در صلاحیت دستگاه قضایی می‏باشد .پژوهش حاضر به روش اسنادی از طریق مطالعه کتب فقهی حقوقی معتبر انجام و اطلاعات حاصله به روش توصیفی- تحلیلی مورد پردازش قرار گرفته است.
یافته‏های این پژوهش حاکی از آن است این تصور که خطاب‏های قرآن مجید وروایات در باره کیفر جرایمی چون سرقت، محاربه، قذف، زنا، بغی و .... عام است و آحاد مکلفان را در اجرای مجازات‏ها مورد خطاب قرار می‏دهد، نادرست است زیرا آیات وروایات مورد اشاره در مقام بیان اینکه مجازات‏ها توسط چه کسی اجرا شود نیست بلکه در مقام بیان میزان مجازات هایی جرایم مذکور می‏باشد. از دیر باز بسیاری از مفسران و فقها تصریح کرده اند که مخاطب این گونه آیات، وروایات حکام می‏باشند.
باید اظهار داشت با قائل شدن به نوعی حق اختصاص ولایت، تنها مقام صلاحیت‌دار قضایی حق تحقیق، دادرسی، تعیین و به تبع آن، اجرای مجازات را خواهد داشت همچنین با قائل شدن به برتری صلاحیت قضایی در تحقیق، دادرسی، تعیین و اجرای مجازات، حق اقدامات خودسرانه را از افراد فاقد صلاحیت ممنوع کرده است.

کلیدواژه‌ها