تعامل حقوق خصوصی و حقوق اساسی اجتماعی (توجیه هنجاری اثر افقی حقوق بنیادین بشر در حقوق خصوصی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد حقوق خصوصی، واحد اصفهان (خوارسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. Kamran.karimzadeh1@gmail.com

2 کارشناس ارشد حقوق عمومی، واحد میمه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. Zohreshakiba81@gmail.com

3 دکترای تخصصی، مدرس دانشگاه اصفهان و دانش آموخته دکتری حقوق عمومی (نویسنده مسئول): shamei_shamei@yahoo.com

چکیده

در این مقاله به بررسی توجیه هنجاری اثر افقی حقوق بنیادین بشر در حقوق خصوصی خواهیم پرداخت. توجیه در اینجا به معنای دلایلی است که نه کاربردی و نه ابزاری هستند؛ بلکه صرفاً به‌عنوان دلایلی مورد استناد قرار می‌گیرند که به‌عنوان منطق ماهوی و درون‌زاد حقوق خصوصی پیشنهاد شده‌اند. در دکترین سنتی، معمولاً آنچه به‌عنوان دلیل اعمال اثر افقی حقوق بنیادین بشر بدان استناد می‌شود قانون اساسی است: نص قانون اساسی مشخص می‌کند که حقوق بنیادین بشر در کجا و به چه صورتی در روابط حقوق خصوصی اعمال شوند. این پاسخ بدان معناست که حقوق بنیادین بشر به‌صورت منطقی و یا هنجاری با حقوق خصوصی بیگانه هستند و در خاستگاه منطقی و هنجاری متفاوتی از حقوق خصوصی قرار دارند. در تقابل با این فکر غالب، در این بخش بحث خواهیم نمود که در وهلۀ اول حقوق خصوصی قبل از حقوق بنیادین بشر وجود داشته و در وهلۀ دوم حقوق بنیادین بشر بخشی از منطق هنجاری و درون‌زاد حقوق خصوصی هستند. این بحث به جهت توصیف و توضیح کلاس خاصی از حقوق دموکراتیک مطرح شده که مشتمل بر تمامی حقوق بشر به‌علاوه حقوق ضد تبعیض و حقوق مدنی کلاسیک است. اگر بحث مذکور متقاعدکننده باشد، می‌تواند توضیح دهد که چرا حقوق بنیادین بشر و همچنین آثار افقی آن‌ها را می‌توان در حوزۀ رژیم‌های حقوقی فراملی و به‌واسطۀ دادگاه‌های ملی و یا محاکم بین‌المللی اعمال نمود. در این مقاله به روش توصیفی تحلیلی به تبیین این موضوع اشاره خواهیم داشت.

کلیدواژه‌ها