بررسی ادله متعارض، از دیدگاه مشاهیر فقهای متاخر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران. Mahdie.abachi60@gmail.com

2 استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران. (نویسنده مسئول): gholamhasandelavar.87@gmail.com

3 استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران. razmi0109@gmail.com

چکیده

تعارض ادله یکی از موضوعات بسیار مهمی می‏باشد که حتی در ارتباط با جایگاه آن نیز در علم اصول میان اصولیین اختلاف نظر وجود دارد. این موضوع در برهه‏های تاریخی مختلف مورد توجه اصولیین قرار داشته است. هدف مقاله بررسی این سوال است که روش مواجه با ادله متعارض از دیدگاه مشاهیر فقهای متاخر چگونه است؟ در پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با ابزار کتابخانه‏ای به بررسی سوال مورد اشاره پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‏دهد که، دوره متاخر با ظهور شیخ انصاری، آخوند خراسانی و بزرگان دیگر، روش فقهاء به اوج کمال خود رسید و دقت و در مسائل اصولی در این دوره از امتیازات این دوره نسبت به دور قبلی می‏باشد و مسائل اصولی بسیار گسترده مدون مطرح می‏شدند. به‌طوری که محقق با مراجعه به چند کتاب اصلی، آراء اکثریت فقهاء را بدست می‏آورد. در این دوره شیخ انصاری اصول اهل سنت را بطور کلی از فقه، خارج نموده و در واقع اصولی تهی از اصول اهل سنت بوجود آورد. بهر حال مسائل بطور تمام و کمال در این دوره مطرح می‏شدند هر چند که نقطه آغازین آنها از قبل نهاده شده بود. دیدگاه‏های جدید با در نظر گرفتن متغیرهای جدید و نیازهای روز جامعه ارائه شد و در نتیجه، در جهت انطباق با فضای قانون‌گذاری و تئوری‏های جدید حکومت اسلامی از جمله تئوری ولایت فقیه حرکت نمود.

کلیدواژه‌ها